Si Yuan ako.

It's 1:30 at ako ay gising na gising pa. Nakatapos ako ng isang episode ng bones. Maganda ang kwento lalo na pag nasosolve nila ang mga crime. Magaan lang at magaganda ang mga lines plus ung mga music na ginagamit ay nakakarelax. Naaala ko noon sa tuwing mag-isa ako at wala akong makausap ito ang pinapanood ko, narerelax ako at nakakapag-isip ng maayos. Nagkaroon na sila ng baby. Nakaramdam ako ng pagkatuwa. Napaisip tuloy ako kailan kaya ako magkakababy. Kailan kaya ko magiging tatay. Di ko alam pero alam ko mahirap pero at the same time masaya. Lalo na kung cute ang baby mo. (anyway lahat naman ng baby cute). Tapos may masaya kang pamilya.

Habang tumatagal namamaster ko na ang mag- release ng anger sa ibang way. Yung mga simpleng bagay na hayaan na lang tangayin ng hangin ay palipasin na lang. Feeling ko matatapos ko tong episodes na to ng ilang araw lang after naman Big Bang Theory para matawa naman ako. Ito rin yung time na nakakapagreflect ako in my own way para baguhin yung mga di maganda kong ugali, pananalita at kung ano ano pa.

Sanay na ako sa ganitong mag-isa pero bat ba nagrereklamo ako eh sa ganito rin naman ako galing. Kung minsan wag tayong masyadong mag-expect sa ibang tao. Di mo hawak ang sitwasyon, kahit na gustuhin mo man na di sila magbago di naman pwede yun. Sabi nga nila nothing is permanent in this world only change. Inaamin ko nasaktan ako. Nasaktan ako hindi dahil nakiki-compete ako. Nasaktan ako kasi parang ang dating eh ako galing sa ganito kaya marami akong nalaman na di mo alam.

Minsan naiisip ko masama ba akong tao. Ang bigat ba ng pananampalataya ay nasusukat sa kung paano mo ipakita sa lahat na mahalaga siya. Pagsubok sa faith ko to actually. Noon di ko naman naiisip yung ganito. Alam ko ay mahal na mahal ko siya at naniniwala ako. Mas nangingibabaw ang paggawa ng mabuti kesa sa masama. Pero nitong mga nakaraan pakiramdam ko, napapakita akin yung difference na ikaw ganito, kami ganito. 

Sabi nga sa bones, theres a mystery in life. Tama naniniwala ako doon. Misteryo na mahirap maunawaan. Kung kulang man ako at mali ang paniniwala ko. Patawarin Niya ako. Reflection sa akin ito na mas maunawaan ang mga nasa paligid ko. Gustuhin ko man habaan ang pasensya ko pero nauubos din pero after nun balik sa dati.

Wala talagang perfect ako mismo di ko masasabi na mabait ako. Yung mga bagay na kaya kong pigilan, gagawin ko. Yung mga tao na di ko dapat masaktan iiwasan ko.

I will end up my blog by saying, si Yuan ako.