Linggo

Kung talagang maraming bagay na nagagawa ang pagsusulat bakit ang muling makapiling ka ay di ko magawa. Kahit isang minuto lang sana ay masilayan ko ang iyong mukha. Namimiss na kita. :(

Linggo, gaya ng dati libangan ko ang manuod na ASAP XV. Makita ko lang ang paborito kong artista ay okay na ang araw ko. Matapos manuod ay matutulog na lang ako hanggang alas sais ng hapon upang maghanda sa pagsisimba. Malapit ng mag-isang buwan nang huli ko siyang makita. Masaya kami noon. Magkahawak ang kamay at masayang magkasama na tila walang problema. Subalit sa totoo lang ay nababalot ito ng isang maskara. Ito ang nagsisilbing pananggalang namin sa tunay na nararamdaman. Mahal ko siya subalit hindi ko alam kung mahal niya ako noon. Habang tinitipa ko ang mga salitang ito na nagmumula sa aking puso ay nakakaramdam ako ng pangungulila. Hinihiling ko sana isang araw ay tumunog ang telepeno at kamustahin niya ako. O kaya sabihin niya sorry, ikaw pala talaga ang mahal ko. Subalit ang lahat ng ito ay mananatili na lamang pangarap. Pangarap na sa pagdating na panahon ay aking makakalimutan. Subalit ang tanong ganun nga ba kadali kalimutan ang lahat? Kahit alam mo sa sarili mo na ginawa mo ang lahat.