Friday, March 30, 2012

Summer

Ano sa ingles ng pakiramdam?

FEELINGS-

Ngpasya akong hindi pumasok kanina sa dahilang masakit ang aking ulo at ayoko na muna niya akong makita. Malinaw. Hindi niya siguro nauunawan ang aking nararamdaman kaya ganun ang naging sitwasyon pero ayoko na magpaliwanag napapagod na ako. Natulog ako maghapon upang pawiin ang sakit na nararamdaman ko. *drama* Sa totoo lang mas nangingibabaw ang lungkot dahil sa rejection sa isang bagay na matagal ko naman hinintay. Ayoko na balikan.

Bukas papasok ako upang ayusin ang requirements ko at masulit ang dalawang linggong bakasyon. Di pa ako handa sa posisyon na ibinigay sa akin. Handa ako mentally subalit emotionally di pa. Kailnagan kong labanan ang damdamin ko.

Sa Starbuks planner na lang ako magsusulat.

Tuluyan nang naglaho ang spaksfly.

Indeed, summer is the best way to heal broken mends. If she only knew what I feel inside then maybe she'll understand.

Thursday, March 15, 2012

Bones-

Ilang araw din ako di nakapagsulat Blogspot. For so many reason, una abala ako sa trabaho, pangalawa, kailangan kong ikulong ang aking sarili upang lubusang makapag-isip sa mga bagay-bagay, ikatlo, sabaw ang internet connection ko, pang-apat kailangan kitang iwasan.

Ang ganda ng mga kanta kong pinapakinggan ngayon, ganda ng pagkakashuffle. Kung papipiliin man ako na kanta na sasalamin sa aking pagkatao ay mga rock music. Yung tipong may emosyon at ang bawat titik ng liriko ay nagsasalita at nagkukuwento. May nais iparating na sana ay marinig.

Kung babalikan ko ang panahon na nakasama kita at nakausap masasabi ko naman na hindi ka naging madamot sa panahon. Sinubukan mo naman siguro hindi lang talaga nakatadhana. Kung matutuloy man ako sa pasukan. Makakasama kita araw-araw. Di na talo pero dapat matututuhan kong labanan ang damdamin ko. Ending Bones ang drama. Sana nga Bones.

Napagtanto ko na hindi na talaga kita mahal. Ayokong saktan ang damdamin mo gaya ng naranasan ko nung nakaraang taon. Sino ba naman ako para manakit? Di rin naman ako perpekto. Ang buhay ko ay mahabang paglalakbay patungo sa tagumpay at paghahanap sa aking paraluman. Yung tipong hindi ko kailangan ibaba ang sarili ko ng sobra-sobra. Tama nga ang sabi ng isa kong kaibigan. Sinusulat pa lang ng taas ang love story ko. Sa ngayon nahihirapan pa ako na magkagusto ulit sa iba. Inaamin ko I still like you. Bahala na si Batman, kung talaga naman ikaw ang nakalaan, mahabang panahon man ang lakbayin, pagtatagpuin pa rin tayo ng Maykapal.

Gusto kong sumali ng paligasahan, pagkakataon ko na to na ipakita ang talento ko sa malikhaing pagsulat, Ang problema di pa nagiging malikot ang isip ko para sa paksang isusulat at di pa madulas ang aking pagsusulat.

Mas okay ang hair style mo pag nakababa? hehe

10:20/ March 14, 2012

Sparksfly.



Saturday, March 3, 2012

March 2, 2012

cute nila

Paano ba ako magsusulat na cool lang? Yung kunyari walang nangyari? Ang hirap ata nun, kapag wala akong makausap o dapat pagsabihan ng nararamdaman ko pagsusulat ang tinatakbuhan ko. Ang bilis ng pintig ng puso ko. For some reason I don't know why. Joke, syempre I know why. Wala nga lang privacy ang blog ko so dapat laruin ko ang mga nakasulat dito. Stigmatized ng The Calling ang pinapakinggan kong kanta ngayon. Nilalamig ako. Ewan ko. I hate it seeing everything fall apart. Wala naman akong magawa kundi tanggapin. Baka nga may reason si God kung bakit nangyayari yung mga bagay na di natin inaasahan. Ang dami kong gustong sabihin pero di ko pwedeng sabihin. Nalulungkot na naman ako. *teary eyes* 10:02 na pero di pa rin ako kumakain. Ayokong kumain, mamaya na lang.