Double D

Ang ganda ng gising kanina. Punong-puno ng pag-asa at paniniwala na magiging ok ang lahat. Bigla na naman akong dinalaw ng kalungkutan. Tatlong araw na lang at wala na ako sa aking unang trabaho. Ang trabaho na nagbigay sa akin ng mga pagkakataon na di ko naman inaasahan. Mainit pero malamig yan ang nararamdaman ko. Gusto ko lang ilabas ang nararamdaman ko. Di tumawag ang agency. Arogante ata ako sa paningin nila. Mukang di tuloy ang Saudi. Sabagay humingi ako ng sign, ito ata ang binigay niya. Namimiss ko pa siya. Busy sya sa trabaho, walang signal samantalang ako nag-aabang sa paisa-isang message. Ang lamig, sobrang lamig. Kung hindi ako matutuloy tengga lang ako sa bahay. Feu na lang natira sa akin bukod pa dun wala ng iba. Bahala na si Batman. Yan naman lagi sinasabi ko pag ganito nararamdaman ko. Naniniwala ako na may maganda siyang plano para sa akin. Patawarin Nyo po ako kung may mali man sa desisyon ko alam ko pong mauunawaan nyo ako. Gusto ko lang naman na may someone na anjan para sa akin yung makakasama ko hanggang pagtanda ko. Pero iba talaga ang ihip ng hangin. Guato ko maramdaman ulit yung naramdaman ko last May pero di ko maramdaman. Dapat araw na lang hihintayin ko para makita ko na siya pero nagbago lahat sa isang iglap. Iba talaga ang pagkakataon makipaglaro. Susubukan ka talaga kung hanggang saan ka. Di naman masama malungkot diba? Pakiramdam ko tuloy, wala lang. Minsan nga gusto ko na lang humiga kaso di naman lalapit ang grasya kung wala akong gagawin. Sana tumawag yung employer sa akin para magkaroon ako ng pag-asa, pero sabi ko nga kung ano ang kaloob Niya susundin ko. Alisin nyo po ang lungkot alam ko po na ngiti ang kapalit nito. Alam kong di Nyo ako pababayaan. At di man magsalita ang mga labi ko alam ko pong alam nyo ang laman nito. Kakain na muna ako blogspot!