Wala na.

Napakalungkot na gawain ang pagsusulat. Ang pagsusulat ay laging pag-iisa. Genaro Gojo Cruz-

Balik sa dati, ewan ko bakit wala akong maramdaman. O talagang di pa nagsisink in sa utak ko ang mga nangyari. Papalitan ko na naman ang blog ko, di ngayon pero baka bukas o sa susunod na panahon. Di pa hinog, bata pa talaga. Di napaghawakan ang mga dapat hawakan. Lord, inaamin ko po ang pagkakamali ko. Muli humihingi ako ng lakas ng loob na harapin ang bagong pagsubok sa buhay. Mahirap to Lord pero alam ko d mo ako bibigyan ng pagsubok na d ko kakayanin. Di ko alam bakit ganun ang nangyari dahil sa damdamin na iyon ay nasira na aang lahat. Tulungan nyo po akong tumahimik sa panahon na maingay. Turuan nyo akong makinig kapag kailangan kong maikinig. Ililihis ko ang kwento, ang mahalaga makapagsulat ako. Ayoko na naman maging unfair. Lagi dalawa ang kwento. Kwento mo at kwento ko. Nasasaktan lang ako d ko mapagtanggol sarili ko. Yun lang. dapat fair. Makatulog na nga lang. Wala na celebration.